Μπαίν Μιξτ

«...Το Φάληρο γνώριζε κάθε καλοκαίρι δόξες. Το τρένο κατέβαζε
ασταμάτητα, ανά σαράντα λεπτά, το πολύ ανά μία ώρα, τους Αθηναίους και τις
Αθηναίες που θέλαν να παραθερίσουν ή να χαρούν τη θάλασσα, τον ήλιο, να βρουν
ευκαιρίες για νέες γνωριμίες, οι πιο τολμηροί να απολαύσουν με τα μάτια τους ό,τι επέτρεπε η τελευταία μόδα ένδυσης
για δεσποινίδες και κυρίες στην παραλία. Χαμόγελα κάτω από μουστάκια
περιποιημένα, ξέπλεκα μαλλιά να σε τρελαίνουν, η άρμη της θάλασσας στα χείλια,
στο μέτωπο, στους ακάλυπτους ώμους, όλο και κάποιοι κόκκοι άμμου ανάμεσα στα
δάκτυλα των ποδιών ή λίγο πιο πάνω...»
Νίκος Θέμελης, Η Αναλαμπή
Νίκος Θέμελης, Η Αναλαμπή