Η Πλατεία


Η Πλατεία, Υδατογραφία σε χαρτί, 72x39 εκ., 2018
Τ’ απόγευμα είτανε γλυκό. Λοξός ο ήλιος, χρωμάτιζε έξω τον δρόμο με ζωηρή πορτοκαλιά φεγγοβολή, κ’ η μικρή πλακιώτικη πλατεία σα να γιόρταζε στο φως. Μία μακρυνή, ζεστή ανάσα περνούσε στον αέρα, απαλά. Είταν ακόμη τόσο αμφίβολη, που δεν άγγιζε την αντίληψή σου, παρά μονάχα στην αίσθηση. Το φως ζωήρευε. Είταν η δυσμική φλόγα του ήλιου που εξαντλεί την τελευταία θαλπωρή της σε χρώματα. Το πορτοκαλί φέγγος της πλατείας γινότανε ρόδινο, πορφυρό, χρυσαφί, για να γυρίσει αργά σε κίτρινο θάμπος…..

Στο βάθος, αληθινά, μέσα σ’ έναν ουρανό ατόφια γαλανό, ορθώνεται αλαζωνική, πλώρη τεράστιου καραβιού, η κόχη του αρχαίου κάστρου. Πλήθος, μιλιούνια τα σπιτάκια ξεχύνονται κατά τη θάλασσα που ασημίζει δεξιά, σαν άσπρα βότσαλα απλωμένα ανάμεσα σε απαλούς μενεξεδένιους λόφους. Είναι ένα όραμα λευκό κ’ ευαίσθητο, που γεμίζει ολάκερο τον ορίζοντα από τη μια στην άλλη του άκρη, τόσο αναπάντεχο, τόσο ελαφρό, σαν απατηλό αντικαθρέφτισμα ενός παραμυθένιου κόσμου.  Κ’ η πολιτεία τούτη, που τεντώνεται ανάερη, με χαμόγελο απλοϊκής ηδυπάθειας, μοιάζει αφαιρεμένη, σιωπηλή, μέσα στο δειλινό όνειρο της παρθενικής της ρέμβης.

Άγγελος Τερζάκης, Η μενεξεδένια Πολιτεία

  Copyright © 2024 / Άρτεμις Χατζηγιαννάκη ~ Artemis Chatzigiannaki