| Ημερολόγιο 2022: Σύνταγμα |
Υμνος στο παρελθόν του Συντάγματος σε 12 υδατογραφίες
Το Περιοδικό, Εβδομαδιαία έκδοση του “Εθνικού Κήρυκα” - Σάββατο 11 - Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2021, της Γιάννας Κατσαγεώργη
Η Αρτεμις Χατζηγιαννάκη συμπίεσε την ψυχή της μέσα στα συμβολαιογραφικά έγγραφα που συνέτασσε για πολλά χρόνια, διασχίζοντας από νεαρή ηλικία και για πολλά χρόνια τους δρόμους της Αθήνας, με πρωταγωνιστές τη Σόλωνος, την Πανεπιστημίου, την Ακαδημίας, το Σύνταγμα, την Ομόνοια και μια μέρα αποφάσισε πολύ απλά, να ζωγραφίσει τις γειτονιές γύρω από αυτούς, όπως τις είχε αποτυπώσει στη μνήμη της από παιδί, είτε μέσα από περιοδικά ή φωτογραφίες.
Τα μοναδικά αυτά έργα της που μαγεύουν τον κάθε Ελληνα και ξένο, τα έκανε εικαστικά ημερολόγια, ώστε η προσφορά της στη μνήμη της Αθήνας που χάνεται, να αποτελεί ένα μικρό ιερό στον τοίχο κάθε σπιτιού της σύγχρονης πρωτεύουσας. Στο φετινό της ημερολόγιο για το 2022, περιγράφει εκείνο το παλιό και τόσο αγαπημένο Σύνταγμα, που σήμερα είναι βαριά τραυματισμένο από εισβολείς πάσης φύσεως, κουλτούρας και εθνότητας με τη σφραγίδα της παγκοσμιοποίησης στο συντριβάνι του, που ξαποσταίνουν οι αγωνίες ενός αβέβαιου αύριο.
Το ημερολόγιο εμπλουτίζεται από δώδεκα συνοδευτικά κείμενα του δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Βατόπουλου, ο οποίος έχει ειδικευτεί στην ιστορία της Αθήνας και σε θέματα αστικού πολιτισμού και ένα εκτενέστερο εισαγωγικό κείμενο του ιδίου, που διατρέχει τη νεότερη μυθολογία της πλατείας. Επιπλέον, είναι δίγλωσσο (ελληνικά – αγγλικά) και περιλαμβάνει δώδεκα εικαστικά έργα της Αρτεμης Χατζηγιαννάκη, ένα για κάθε μήνα. Ολα τα έργα είναι υδατογραφίες που ανακαλούν νοσταλγικά οικείες όψεις και γωνιές της πλατείας Συντάγματος. Συνιστά ιδανικό και προσιτό δώρο αλλά και προσθήκη στην ιστορική εικαστική εικονογραφία της Αθήνας.
Η Αρτεμις Χατζηγιαννάκη κατάφερε κάτι που κανένας αναγνωρισμένος ζωγράφος δεν κατάφερε μέχρι σήμερα. Εσκισε τον ουρανό, τον αέρα και τη θάλασσα και έφερε με τις υδατογραφίες της, την αίγλη του Συντάγματος πίσω. Του καμβά που πάνω του κάναμε κάποτε μεγάλα έργα και τώρα τον μουτζουρώνουμε.
Εισαγωγή στο ημερολόγιο
«Σύνταγμα. Η πιο μεγάλη, η πιο κεντρική, η πιο ιστορική πλατεία της Αθήνας. Από μπροστά της παρέλασε όλη η σύγχρονη ελληνική ιστορία. Στρατεύματα, πομπές, πολιτικές συγκεντρώσεις. Στα καφενεία και τα ζαχαροπλαστεία της κάθισαν πρωθυπουργοί, στρατιωτικοί, τραπεζίτες, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, ποιητές, αλλά και ανώνυμοι στοχαστές, όλοι συνοδοιπόροι στην ατέρμονη διαδρομή της.
Μικροπωλητές, πλανόδιοι φωτογράφοι και εφημεριδοπώλες, περίπτερα, καφενεία και βιβλιοπωλεία, μεγάλα ξενοδοχεία και φωτεινές επιγραφές, τραμ, τρόλεϊ και τροχονόμοι, προσφιλείς παραστάσεις και συνειρμοί, που σηματοδοτούν τη μυθολογία μιας άλλης εποχής και ενός κόσμου στο μεταίχμιο παλαιού και νέου.
Το ημερολόγιο αυτό ήταν ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία, την μνήμη και τα ίχνη όλων όσων αγαπήσαμε και προς στιγμήν φαίνεται να έχουμε χάσει. Ολων εκείνων των βιωμάτων μας στο κοινό σώμα της πόλης, που διαμόρφωσαν την κοινή μας μοίρα και αναφορά, τον ομφάλιο λώρο, με τον οποίον τόσο πολύ θα θέλαμε να επανασυνδεθούμε».
Το ημερολόγιο εμπλουτίζεται από δώδεκα συνοδευτικά κείμενα του δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Βατόπουλου, ο οποίος έχει ειδικευτεί στην ιστορία της Αθήνας και σε θέματα αστικού πολιτισμού και ένα εκτενέστερο εισαγωγικό κείμενο του ιδίου, που διατρέχει τη νεότερη μυθολογία της πλατείας. Επιπλέον, είναι δίγλωσσο (ελληνικά – αγγλικά) και περιλαμβάνει δώδεκα εικαστικά έργα της Αρτεμης Χατζηγιαννάκη, ένα για κάθε μήνα. Ολα τα έργα είναι υδατογραφίες που ανακαλούν νοσταλγικά οικείες όψεις και γωνιές της πλατείας Συντάγματος. Συνιστά ιδανικό και προσιτό δώρο αλλά και προσθήκη στην ιστορική εικαστική εικονογραφία της Αθήνας.
Η Αρτεμις Χατζηγιαννάκη κατάφερε κάτι που κανένας αναγνωρισμένος ζωγράφος δεν κατάφερε μέχρι σήμερα. Εσκισε τον ουρανό, τον αέρα και τη θάλασσα και έφερε με τις υδατογραφίες της, την αίγλη του Συντάγματος πίσω. Του καμβά που πάνω του κάναμε κάποτε μεγάλα έργα και τώρα τον μουτζουρώνουμε.
Εισαγωγή στο ημερολόγιο
«Σύνταγμα. Η πιο μεγάλη, η πιο κεντρική, η πιο ιστορική πλατεία της Αθήνας. Από μπροστά της παρέλασε όλη η σύγχρονη ελληνική ιστορία. Στρατεύματα, πομπές, πολιτικές συγκεντρώσεις. Στα καφενεία και τα ζαχαροπλαστεία της κάθισαν πρωθυπουργοί, στρατιωτικοί, τραπεζίτες, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, ποιητές, αλλά και ανώνυμοι στοχαστές, όλοι συνοδοιπόροι στην ατέρμονη διαδρομή της.
Μικροπωλητές, πλανόδιοι φωτογράφοι και εφημεριδοπώλες, περίπτερα, καφενεία και βιβλιοπωλεία, μεγάλα ξενοδοχεία και φωτεινές επιγραφές, τραμ, τρόλεϊ και τροχονόμοι, προσφιλείς παραστάσεις και συνειρμοί, που σηματοδοτούν τη μυθολογία μιας άλλης εποχής και ενός κόσμου στο μεταίχμιο παλαιού και νέου.
Το ημερολόγιο αυτό ήταν ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία, την μνήμη και τα ίχνη όλων όσων αγαπήσαμε και προς στιγμήν φαίνεται να έχουμε χάσει. Ολων εκείνων των βιωμάτων μας στο κοινό σώμα της πόλης, που διαμόρφωσαν την κοινή μας μοίρα και αναφορά, τον ομφάλιο λώρο, με τον οποίον τόσο πολύ θα θέλαμε να επανασυνδεθούμε».